Ook al is het hartje winter hoorden we toch echt veel meer vogels zingen en de groene blaadjes komen al weer aan de struiken. De kamperfoelie is altijd haantje de voorste maar het is best veelbelovend vonden wij. We zagen Goudhaantjes en mezen zoeken naar lekkere hapjes en de pimpelmees heeft zelfs iets heel smakelijks gevonden. Pieter speurde alle takken af met zijn verrekijker. We waren in het mooie bos van Castricum. Bij het bezoekerscentrum waar een tentoonstelling is over wolven. Nou die hebben we natuurlijk ook even bekeken. En Pieter kwam weer oude bekenden tegen. Konden we gelijk even opwarmen want het voelt nog niet naar lente.

In het hoge noorden van Noord-Holland ligt het middeleeuwse terpendorp Eenigenburg van waar we een wandeling van 5 kilometer hebben gemaakt door een paar mooie oude dorpjes en langs een prachtig kerkje van dik 200 jaar oud. Op een weiland vlak bij het kerkje telden we twaalf grote zilverreigers! Ook kwamen langs de Buitenplaats, een boerderij van een bioboer met een fantastische koeien inloopstal waar koeien en kalfjes tevreden liggen te herkauwen en waar Hugo een bekende koe tegenkwam! We liepen een heel eind over de oude West-Friese zeedijk uit 1250. Ook al is het land al lang ingepolderd konden we ons in de gure regenbui wandelend heel goed voorstellen dat hier eens de zee tegen aan klotste.   De capuchons bleven grotendeels op tijdens deze historische wandeling, ook al is het geen echte winter te noemen.